Pozorne negocjacje
Art. 72 par. 2 Kodeksu cywilnego stanowi, iż strona, która rozpoczęła lub prowadziła negocjacje z naruszeniem dobrych obyczajów, w szczególności bez zamiaru zawarcia umowy, jest obowiązana do naprawienia szkody, jaką druga strona poniosła przez to, że liczyła na zawarcie umowy. W przepisie tym uregulowano sprawę odpowiedzialności negocjatora za szkodę wyrządzoną drugiej stronie przez nielojalne prowadzenie negocjacji. Co prawda, katalog form naruszenia dobrych obyczajów pozostał otwarty, jednak na szczególną uwagę ustawodawcy zasłużył wymieniony w przepisie art. 72 k.c. przykład naruszenia dobrych obyczajów poprzez brak zamiaru zawarcia umowy.
Niewątpliwie każdy tego rodzaju wypadek łączy się z dużymi trudnościami dowodowymi. Wykazać należałoby bowiem, iż chociaż podmiot podjął negocjacje i prowadził je w określonym czasie, to zasadniczo nie miał zamiaru doprowadzić do zawarcia umowy, a podjęte negocjacje podyktowane były zgoła innymi pobudkami.
Nie zmienia to jednak faktu, iż art. 72 par. 2 k.c., wprowadzony przez ustawodawcę dopiero w 2003 r., daje klubom sportowym poczucie większej pewności w odniesieniu do prowadzonych negocjacji.
Powyższa publikacja ma charakter archiwalny, stan prawny od czasu wydania publikacji mógł się zmienić.
Po aktualne informacje z zakresu prawa zapraszamy na naszego bloga oraz facebooka.